باران رحمت است...
ابر و باد، زير پاي دردانه هاي خدا را آب و جارو مي کنند...
و غبار از چهره هاي توبه کنندگان مي شويند...
و سرکشان بي شرم را در لجنزار گناه رها کرده و فرياد آسمان را بر سر آنان فرود مي آورند تا شايد توبه کنند...
بايد که از بلندي خيالاتمان فرود آييم و در مقابل پروردگارمان زانو بزنيم...
ما در مقابل او هيچ قدرتي نداريم...
هيچ!
***************************************
بايد بادي بوزد و ابر چشمانمان را وادار به باريدن کند...
تا شايد به مقام رفيع توبه نائل شويم و غبار جان را بشوييم و دردانه ي خدا شويم!!!